Aktualności

Przeżywamy Wielki Post – czas, w którym w sposób szczególny kontemplujemy odkupieńczą mękę i śmierć naszego Pana Jezusa Chrystusa. W tym okresie Kościół katolicki zachęca nas do pokuty i nawrócenia, przypominając o praktyce postu, modlitwy i jałmużny. Trwanie w duchowej łączności z Bogiem i podejmowanie wyrzeczeń jest skuteczną drogą do przemiany serca. W tym wielkopostnym okresie pragniemy serdecznie podziękować wszystkim Diecezjanom za ofiary, które przed rokiem złożyli na rzecz Ośrodka Rehabilitacyjnego pod wezwaniem świętego Rafała Archanioła w Rusinowicach. Właśnie dzięki tym ofiarom mogliśmy przeprowadzić remont kuchni służącej przygotowaniu posiłków dla niepełnosprawnych dzieci i ich opiekunów. W tym roku, licząc na Wasze wsparcie, planujemy wyremontowanie jadalni, gdzie na co dzień stołują się nasze dzieci (nadmienimy, że korzysta z niej codziennie ok. 200 osób).

         29 września br. obchodzić będziemy 25-lecie działalności Ośrodka. To już od ćwierć wieku przybywają tutaj z całej Polski niepełnosprawne dzieci i młodzież z takimi schorzeniami, jak: mózgowe porażenie dziecięce, zespół Downa, przepuklina oponowo-rdzeniowa, dystrofie mięśniowe, encefalopatie, stany powypadkowe i pooperacyjne. Często jedno schorzenie jest sprzężone z innymi niesprawnościami, m.in. upośledzeniem umysłowym różnego stopnia, głuchotą, ślepotą, napadami padaczkowymi. Ośrodek - jak zapewne wiecie - przystosowany jest do przyjmowania małych pacjentów wraz z ich opiekunami. Zapewnia to dzieciom poczucie bezpieczeństwa i łagodzi stres spowodowany rozłąką z rodziną.

         Na każdy z 3-tygodniowych turnusów przebywa ok. 75 dzieci i tyluż opiekunów, a więc w sumie 150 osób. Od 1994 r. podczas 408 turnusów skorzystało tu z rehabilitacji 26 135 pacjentów z towarzyszącymi im opiekunami.

Ośrodek ma dwa stacjonarne oddziały: rehabilitacji ogólnoustrojowej i rehabilitacji neurologicznej dla dzieci. Przy Ośrodku działają również poradnia rehabilitacyjna i gabinety fizykoterapii.

         Wachlarz proponowanych zabiegów jest bardzo szeroki, co wpływa na skuteczność rehabilitacji. W czasie pobytu niepełnosprawni korzystają z licznych zabiegów rehabilitacyjnych, prowadzonych przez wysoko wykwalifikowaną kadrę. Są to m.in. zabiegi: kinezyterapii, krioterapii, elektroterapii, termoterapii, laseroterapii, hydroterapii, infoterapii i hipoterapii, a także z zajęć w sali gimnastycznej i ćwiczeń indywidualnych. Ponadto mają do dyspozycji basen, siłownię, salę bloczkową i mobilną. Dzieci biorą też udział w terapii zajęciowej, która uspołecznia, sprzyja nawiązywaniu przyjaźni i zdobywaniu nowych doświadczeń. Rodzice, uczestnicząc wraz z dzieckiem zajęciach rehabilitacyjno-terapeutycznych, poznają sposoby i metody pracy umożliwiające im kontynuowanie rehabilitacji w warunkach domowych. Dla opiekunów organizowane są specjalne wykłady, pogadanki edukacyjne, pokazy sprzętu, projekcje filmów.  Dzięki temu pogłębiają oni swoją wiedzę na temat stosowanych metod leczenia.

Ośrodek był od początku i pozostaje nadal miejscem przygotowania niepełnosprawnych do przyjęcia sakramentów świętych: chrztu, pokuty, I Komunii Świętej i bierzmowania oraz udzielania im tych sakramentów. Uczestnicy każdego turnusu pielgrzymują na Jasną Górę do sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej. W ośrodkowej kaplicy kapłani służą pomocą duchową, pełnią posługę w konfesjonale, odprawiają Msze Święte, nabożeństwa i adoracje Najświętszego Sakramentu oraz prowadzą katechezy.

Pacjenci, ich opiekunowie i personel tworzą prawdziwą wspólnotę, okazując sobie wzajemnie miłość i przejawiając postawy otwarte wobec innych. W ten sposób odbywa się w Ośrodku swoista ,,rehabilitacja serca”. Motywem przewodnim naszej działalności jest bowiem przesłanie św. Augustyna: „Idź przez człowieka, a dojdziesz do Boga”.

Przybliżywszy pracę naszego Ośrodka na rzecz niepełnosprawnych dzieci i młodzieży, pragnę zwrócić się z serdeczną prośbą nie tylko do wiernych naszej diecezji, ale też do wszystkich ludzi dobrej woli, by zechcieli materialnie wesprzeć prace modernizacyjne, które w naszym Ośrodku obecnie realizujemy. Ofiary będzie można złożyć w ramach kolekty w III niedzielę Wielkiego Postu, 24 marca br. Zachęcamy także do wpłat indywidualnych na konto Ośrodka w Rusinowicach z dopiskiem ,,Darowizna na cele statutowe Ośrodka” oraz do przekazywania w ramach odpisu 1% podatku dochodowego na rzecz Ośrodka w Rusinowicach. Szczegóły na stronie internetowej Ośrodka.

W imieniu niepełnosprawnych dzieci i młodzieży składam wszystkim Darczyńcom, serdeczne Bóg zapłać.

Szczęść Boże!

Dyrektor Ośrodka Rehabilitacyjnego pod wezwaniem Świętego Rafała Archanioła w Rusinowicach

Ks. Kazimierz Tomasiak

Drodzy bracia i siostry!

Każdego roku, za pośrednictwem Kościoła, który jest naszą Matką, Bóg pozwala swoim wiernym «z oczyszczoną duszą radośnie oczekiwać świąt wielkanocnych, aby (…) przez uczestnictwo w sakramentach odrodzenia osiągnęli pełnię dziecięctwa Bożego» (1. Prefacja Wielkopostna). W ten sposób, od Wielkanocy do Wielkanocy możemy podążać do pełni tego zbawienia, które już otrzymaliśmy dzięki tajemnicy paschalnej Chrystusa: «W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni» (Rz 8, 24). Ta tajemnica zbawienia, działająca w nas już podczas ziemskiego życia, jest procesem dynamicznym, który obejmuje także historię i całe stworzenie. Św. Paweł dochodzi do stwierdzenia: «Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych» (Rz 8, 19). W takiej perspektywie chcę podzielić się z wami kilkoma refleksjami, które niech nam towarzyszą na drodze nawrócenia w nadchodzącym Wielkim Poście.

1. Odkupienie stworzenia

Celebracja Triduum Paschalnego męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, szczyt roku liturgicznego, za każdym razem zaprasza nas do przeżywania pewnego procesu przygotowania, ze świadomością, że nasze stawanie się na wzór obrazu Chrystusa (por. Rz 8, 29) jest bezcennym darem miłosierdzia Bożego.

Jeśli człowiek żyje jak dziecko Boga, jak osoba odkupiona, która pozwala się prowadzić Duchowi Świętemu (por. Rz 8, 14) i wie, jak rozpoznać i zastosować w praktyce prawo Boże, począwszy od tego zapisanego w jego sercu i naturze, czyni dobro także stworzeniu, współpracując w jego odkupieniu. Dlatego właśnie stworzenie - mówi św. Paweł - posiada usilne pragnienie objawienia się synów Bożych, to znaczy tych, którzy ciesząc się łaską paschalnej tajemnicy Jezusa w pełni żyją jej owocami, przeznaczonymi do osiągnięcia pełnej dojrzałości przy odkupieniu ciała ludzkiego. Kiedy miłość Chrystusa przemienia życie świętych - ducha, duszę i ciało - oddają oni chwałę Bogu, a przez modlitwę, kontemplację i sztukę angażują w to także stworzenia, jak pięknie wyraża to "Pieśń Słoneczna" św. Franciszka z Asyżu (por. Enc. Laudato si’, 87). Jednak w tym świecie harmonia płynąca z Odkupienia jest wciąż zagrożona przez negatywną moc grzechu i śmierci.

2. Destrukcyjna siła grzechu

Rzeczywiście, kiedy nie żyjemy jak dzieci Boże, często zachowujemy się destrukcyjnie nie tylko wobec nas samych, ale także w stosunku do bliźnich i do innych stworzeń, uważając, mniej lub bardziej świadomie, że możemy ich używać według własnej woli. Zaczyna wtedy dominować brak umiarkowania, prowadząc do stylu życia naruszającego te granice, które nasza ludzka kondycja i natura każą nam szanować, podążając za tymi niekontrolowanymi pragnieniami, które w Księdze Mądrości przypisuje się ludziom niegodziwym, lub tym, którzy nie uznają Boga jako punkt odniesienia dla swoich działań i nie mają nadziei na przyszłość (por. 2: 1-11). Jeśli nie jesteśmy stale ukierunkowani ku Wielkanocy, w stronę horyzontu Zmartwychwstania, to oczywiste jest, że zwycięża logika wszystkiego i natychmiast, oraz mieć coraz więcej.

Wiemy, że przyczyną każdego zła jest grzech, który od czasu jego pojawienia się wśród ludzi zerwał komunię z Bogiem, z innymi i ze stworzeniem, z którym jesteśmy połączeni przede wszystkim przez nasze ciało. Zerwanie komunii z Bogiem naruszyło także harmonijny związek ludzi ze środowiskiem, w którym zostali powołani do życia, zamieniając ogród w pustynię (cfr Gen 3,17-18). Chodzi tutaj o grzech, który sprawia, że człowiek uważa siebie za boga stworzenia, czuje się jego absolutnym panem i używa go nie tak, jak chciał tego Stwórca, ale w swoim własnym interesie, ze szkodą dla stworzeń i innych ludzi.

Kiedy zostaje odrzucone prawo Boże, prawo miłości, wtedy potwierdza się prawo panowania silniejszego nad słabszym. Grzech, który mieszka w sercu człowieka (por. Mk 7, 20-23) - i objawia się jako chciwość, pragnienie nadmiernego dobrobytu, brak zainteresowania dobrem innych, a często także własnym - prowadzi do wykorzystywania stworzenia, osób i środowiska, zgodnie z tą niezaspokojoną żądzą, która każde pragnienie uważa za prawo, a która prędzej czy później doprowadzi do zniszczenia nawet tych, którzy są przez nią zdominowani.

3. Uzdrawiająca moc skruchy i przebaczenia

Dlatego stworzenie pilnie potrzebuje objawienia się synów Bożych, tych, którzy stali się "nowym stworzeniem": «Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto stało się nowe» (2 Kor 5, 17). W rzeczywistości, wraz z ich objawieniem się, także stworzenie może "przeżyć Wielkanoc": otworzyć się na nowe niebo i na nową ziemię (por. Ap 21, 1). A droga do Wielkanocy wzywa nas właśnie do odnowienia naszego oblicza i naszego serca chrześcijan przez pokutę, nawrócenie i przebaczenie, aby móc żyć pełnią łask Tajemnicy Paschalnej.

Ta "niecierpliwość", to oczekiwanie stworzenia spełni się, kiedy objawią się synowie Boga, to znaczy, gdy chrześcijanie i wszyscy ludzie podejmą zdecydowanie ten "ból rodzenia", którym jest nawrócenie. Razem z nami całe stworzenie jest powołane do wyjścia «z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych» (Rz 8, 21). Wielki Post jest sakramentalnym znakiem tego nawrócenia. Wzywa on chrześcijan do intensywniejszego i konkretniejszego wcielania Tajemnicy Paschalnej w życie osobiste, rodzinne i społeczne, szczególnie poprzez post, modlitwę i jałmużnę.

Pościć, czyli uczyć się zmieniać nasz stosunek do innych i do stworzeń: przechodzić od pokusy "pożerania" wszystkiego, celem zaspokojenia naszej chciwości, do umiejętności cierpienia z miłości, która może wypełnić pustkę naszego serca. Modlić się, aby umieć wyrzec się bałwochwalstwa i samowystarczalności naszego ja i uznać, że potrzebujemy Boga i Jego miłosierdzia. Dawać jałmużnę, czyli porzucić nierozsądny styl życia i gromadzenie wszystkiego dla siebie w iluzji zabezpieczania przyszłości, która do nas nie należy. I w ten sposób na nowo odkryć radość z planu, którym Bóg objął stworzenie i nasze serca, planu miłości Boga, naszych braci i całego świata, i w tej miłości odnaleźć prawdziwe szczęście.

Drodzy bracia i siostry, "Wielki Post" Syna Bożego polegał na tym, że wyszedł On na pustynię stworzenia, aby wprowadzić je na nowo do tego ogrodu komunii z Bogiem, który był wcześniej niż grzech pierworodny (por. Mk 1, 12-13; Iz 51, 3). Niech nasz Wielki Post będzie kroczeniem po tej samej ścieżce, aby zanieść nadzieję Chrystusową także stworzeniu, które «zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych» (Rz 8, 21). Nie pozwólmy, aby ten błogosławiony czas upłynął bezowocnie! Prośmy Boga, aby pomógł nam wejść na drogę prawdziwego nawrócenia. Porzućmy egoizm i zapatrzenie się w siebie a wpatrujmy się w Paschę Jezusa; zbliżmy się do braci i sióstr znajdujących się w trudnej sytuacji, dzieląc się z nimi naszymi duchowymi i materialnymi dobrami. W ten sposób, przyjmując w konkretach naszego życia zwycięstwo Chrystusa nad grzechem i śmiercią, ukierunkujemy Jego przemieniającą moc także na całe stworzenie.

30.03 (sobota) w parafii WNMP w Zabrzu-Biskupicach (ul. Bytomska 111b, 41-803 Zabrze) będzie miał miejsce wielkopostny dzień skupienia
Żywego Różańca. 

W programie m. in. wspólna modlitwa różańcowa, okazja do przyjęcia sakramentu pokuty i pojednania, Eucharystia, przerwa na kawę 
oraz konferencja formacyjna. 

Szczegóły wydarzenia na plakatach.

ks. Krzysztof Plewnia,
Diecezjalny Asystent Róż Różańcowych

Papieskie Dzieła Misyjne w trosce o przyszłych kapłanów w krajach misyjnych od 1 października 2013 r. prowadzą akcję pod nazwą AdoMiS, czyli Adoptuj Misyjnych Seminarzystów. Jej celem jest wsparcie duchowe i materialne rodzimych seminarzystów. Kraje misyjne bardzo potrzebują nowych, dobrze przygotowanych do duszpasterstwa kapłanów. Jednak droga do kapłaństwa jest tam zazwyczaj długa – niekiedy trwa nawet jedenaście lat. Ci młodzi ludzie potrzebują zatem wsparcia modlitewnego i konkretnej pomocy materialnej, aby była możliwa ich formacja. Niezbędne są również środki na budowę seminariów, ich remonty, sprzęt, książki, a także zorganizowanie seminaryjnego gospodarstwa.

W akcję AdoMiS można włączyć się poprzez:
– codzienną modlitwę za adoptowanych seminarzystów,
– wybór formy pomocy finansowej.

W przedsięwzięcie to mogą włączyć się wszyscy – pojedyncze osoby, ale także grupy parafialne, wspólnotowe i koleżeńskie.

Więcej informacji na stronie: www.adomis.missio.org.pl

Pamiętaj – rozliczając swój PIT możesz wspomóc najbardziej potrzebujących dzięki przekazaniu 1% podatku.

Każdy obywatel realizując swoje roczne rozliczenie z fiskusem w deklaracji podatkowej PIT może zaznaczyć, że chce przekazać 1% swojego podatku wybranej organizacji (posiadającej status OPP).

W tym roku zachęcam, by przekazać 1% swojego podatku dochodowego na rzecz Naszej Parafii.

Pieniądze uzyskane z 1% podatku przeznaczone zostaną na działalność naszej Parafii, w tym przede wszystkim na wsparcie dzieci i młodzieży z naszych grup parafialnych.

Wzór wypełnienia deklaracji podatkowej:

“Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie” (Mt 10,8)

Drodzy Bracia i Siostry,

“Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie” (Mt 10,8). Są to słowa wypowiedziane przez Jezusa, gdy wysłał apostołów do szerzenia Ewangelii, aby Jego Królestwo było propagowane przez gesty bezinteresownej miłości.

Z okazji XXVII Światowego Dnia Chorego, który w sposób uroczysty będzie obchodzony w Kalkucie w Indiach dnia 11 lutego 2019 roku, Kościół – Matka wszystkich swoich dzieci, zwłaszcza słabych – pamięta, że gesty wielkodusznego daru, jak te Miłosiernego Samarytanina, są najbardziej wiarygodną drogą ewangelizacji. Opieka nad chorymi wymaga profesjonalizmu i czułości, bezinteresownych gestów, niezwłocznych i prostych, jak zwyczajny dotyk, poprzez które daje się odczuć drugiemu, że jest “ważny”.

Szanowni Państwo,

W związku ze zbliżającym się Światowym Tygodniem Jaskry, przypadającym na okres 10–16.03.2019 r., jako Organizacja, dla której dobro pacjentów jest wartością nadrzędną, zwracamy się do Państwa z prośbą o poparcie i włączenie się do akcji POLSCY OKULIŚCI KONTRA JASKRA realizowanej przez Polskie Towarzystwo Okulistyczne, Sekcję Jaskry Polskiego Towarzystwa Okulistycznego i przy wsparciu Polskiego Związku Niewidomych.

Jaskra jest jedną z najgroźniejszych chorób oczu, ponieważ nieleczona prowadzi do nieodwracalnej utraty wzroku. Dotyczy niemal 800 000 OSÓB W CAŁEJ POLSCE, z czego blisko połowa nie wie, że jest chora. Ograniczenie w dostępie do specjalisty i konieczność skierowań to jedna z barier we wczesnej diagnostyce jaskry, skutkująca rosnącą liczbą osób niewidomych w naszym kraju.

W akcji bezpłatnych badań przesiewowych dla pacjentów przeprowadzonej w 2018 roku wzięły udział 72 ośrodki w 44 miastach, a na badania zgłosiło się niemal 3000 pacjentów. Pragniemy, by tegoroczna edycja sięgnęła jeszcze szerzej i dotarła do mieszkańców wszystkich miast w Polsce.

Prosimy Państwa o nagłośnienie wydarzenia wśród Parafian i zachęcenie do uczestnictwa w akcji bezpłatnych badań przesiewowych w kierunku jaskry. Na badania zapraszamy pacjentów, którzy nie odwiedzili okulisty przez ostatni rok i nie są chorzy na jaskrę. Aby wziąć udział w badaniu wystarczy znaleźć gabinet w swojej okolicy na stronie http://tydzienjaskry.pl i umówić się telefonicznie na wizytę.

Prosimy o przychylność dla tak ważnego przedsięwzięcia. Państwa zaangażowanie to szansa dla polskich pacjentów na uratowanie wzroku.

Łączymy wyrazy szacunku!

W imieniu Zarządu Głównego serdecznie zapraszamy!

Prof. dr hab. n. med. Iwona Grabska-Liberek
Prezes Polskiego Towarzystwa Okulistycznego

Dr hab. n. med. Anna Kamińska
Przewodnicząca Sekcji Jaskry PTO

Wielu z nas pamięta niezwykły czas Światowych Dni Młodzieży w Krakowie.
Chcąc kontynuować ten klimat Diecezjalne Duszpasterstwo Młodzieży i Miasto Gliwice zapraszają na ŚLĄSKI BAL PANAMSKI,
który odbędzie się 26.01.2019 w Arenie Gliwice w ramach diecezjalnych obchodów ŚDM w Panamie. 
W balu może  uczestniczyć młodzież a także dorośli do 35 lat. 

Więcej informacji na stronie
www.slaski-bal-panamski.pl
 

DUSZPASTERSTWO RODZIN DIECEZJI GLIWICKIEJ SERDECZNIE ZAPRASZA MAŁŻONKÓW NA WARSZTATY DLA MAŁŻONKÓW  PT.
"KONFLIKT MAŁŻEŃSKI I CO DALEJ?", 
KTÓRE ODBĘDĄ SIĘ 19 STYCZNIA 2019R. W CENTRUM EDUKACYJNYM IM. JANA PAWŁA II W GLIWICACH.

Każde małżeństwo doświadcza trudnych - konfliktowych sytuacji ale nie każde małżeństwo po konflikcie staje się mocniejsze.
Najczęściej stosowanym przez małżeństwa rozwiązaniem jest ucieczka od tematu i próba zagłuszenia problemu codziennością.

Warsztaty mają na celu: uświadomienie sobie przyczyn konfliktu, zmotywowanie do podejmowania trudnych tematów, nabycie umiejętności poszukiwania
prawidłowych rozwiązań, sposoby odzyskiwania równowagi po konflikcie, doświadczenie pozytywnych rozwiązań. 

Zajęcia są prowadzone w formie wykładów i warsztatów dla małżonków.

Szczegółowe informacje oraz formularz zgłoszeniowy pod adresem internetowym duszpasterstwa rodzin: dorodzin.pl

Serdecznie zapraszamy do udziału w Orszaku Trzech Króli, który odbędzie się w niedzielę 6 stycznia 2019 roku. Poszczególne grupy Orszaku poprowadzi jeden król, jadący na koniu lub wielbłądzie. Dla każdej z nich przewidziano również jeden dominujący kolor: czerwony, żółty lub niebieski. Prosimy, aby uczestnicy Orszaku posiadali jakiś element ubioru lub rekwizyt w podanym kolorze, w zależności od grupy, do której dołączą.
 

Drogim Parafianom i Gościom składam

poparte modlitwą życzenia –

w Nowym Roku niech Bóg błogosławi Waszym rodzinom,

niech spokojnie prowadzi przez życie,

niech pozwoli pokonywać trudności,

niech napełnia POKOJEM i obdarza zdrowiem.

ks. Marek Niewiadomski

Od Nowego Roku zmienią się godziny odprawiania Mszy Świętych w naszej Parafii. Proszę o zapoznanie się z rozkładem.

Boże Narodzenie to czas bliskości: z Bogiem, który jest bliski, bo przychodzi pomiędzy nas i z ludźmi, z którymi się spotykamy.

Niech Nowonarodzony Mesjasz Pan obdarza nasze serca prawdziwym pokojem i miłością.

,,Cicho!

Ukochany mój!

Oto on! Oto nadchodzi!"

Pnp2,8.

  Tradycja opłatkowa wywodzi się z czasów początku chrześcijaństwa, kiedy wierni przynosili na nabożeństwa swój własny chleb, który po poświęceniu zanosili do domów, aby podzielić się nim z bliskimi. Znana była także tradycja wysyłania kawałków chleba bliskim, którzy nie mogli być obecni tego wyjątkowego dnia. Miało to zapewnić im pomyślność oraz pomóc zażegnać ewentualne spory. Dodatkowo, zwyczaj ten nawiązywał do najpopularniejszej modlitwy chrześcijan „Ojcze nasz”, w której proszą „chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj”. Jest to także nawiązanie do Ostatniej Wieczerzy, kiedy Jezus dzielił się chlebem z Apostołami.